The Deep South 2015


De voorbereidingen


De nieuwe reis !

Voor onze USA reis van 2015 mocht Erik de bestemming kiezen.
Hij wilde al lang naar het zuiden van de USA.

We besloten al snel dat we zouden vliegen op Atlanta, Georgia.
Vanuit Düsseldorf kunnen we rechtstreeks vliegen en dat is ons vorig jaar (zie verslag) erg goed bevallen.

In eerste instantie was de bedoeling om een staat of 2, 3 te bezoeken.

Mijn collega Regina vertelde enthousiast over New Orleans zodat we ook die plaats hebben toegevoegd.

We vonden de afstand Atlanta - New Orleans te lang om in één dag te rijden. Omdat we toch "in de buurt" waren wilde Erik als grote Elvis fan dan toch nog maar een keer naar Graceland (hij is er pas 2 keer geweest !).

Gaandeweg werden plekken en zaken toegevoegd.
Resultaat: een behoorlijke reis met flinke afstanden !!

Om toch voldoende rust in te bouwen blijven we op een aantal plekken een aantal nachten.

Op zondag 17 mei ontvingen we een e-mail van Delta Airlines. We hadden een vluchtwijziging. Nu gebeurt dat wel vaker en meestal gaat het om een paar minuten t.o.v de originele boeking. In dit geval ging het echter om een hele dag!!! Damn, we vertrekken één dag vroeger.
Op zich geen probleem maar er moet een hoop geregeld worden.
We konden gratis annuleren (geen optie) of wijzigen naar de oorspronkelijke vertrekdag.
Ik heb maanden zitten zoeken naar een betaalbare rechtstreekse vlucht. Delta heeft in een keer besloten dat er op vrijdag (onze originele vertrekdag) geen rechtstreekse vluchten meer naar Atlanta gingen. Wel op donderdag !

OK, wat hebben we gedaan? De auto 1 dag extra geboekt en het hotel in Atlanta aangepast (het eerst geboekte hotel bleek in een keer $ 50 per nacht duurder, dat vonden we geen optie).
Het reeds geboekte v.d. Valk in Düsseldorf werkte ook niet mee, dat werd geannuleerd en nu hebben we het Relaxa hotel in Düsseldorf/Ratingen geboekt.
We hebben nu één extra nacht in de USA. Het was geen optie om alle overnachtingen een nacht op te schuiven dus we hebben besloten om even buiten Atlanta te logeren. Vlakbij The Cheesecake Factory (!), de Cumberland Mall en op een uurtje rijden van Amicalola Falls Statepark dat op onze to-see-list stond.

Wat gaan we doen?
We starten in Atlanta, Georgia,  waar we twee volledige dagen doorbrengen. Mochten we de behoefte hebben maar naar Downtown Atlanta te gaan kan dat.
Daarna rijden we naar Memphis, Tennessee.
Via Natchez, Mississippi rijden we naar New Orleans, Louisiana.
In Panama City Beach, Floria, blijven we lekker 3 nachten om te relaxen aan of rond het strand.
Na een korte stop in Americus, Georgia gaan we waarschijnlijk naar Savannah, Georgia en Charleston, South Carolina.
Daarna gaan we 4 nachten naar de Great Smoky Mountains  en logeren daar in Pigeon Forge, Tennessee.

In 2012 hebben we een aantal dagen met onze Amerikaanse vrienden Dan en Vicky Colorado onveilig gemaakt (zie verslag). Dat is ons goed bevallen en nadat Dan ons had gevraagd of we ons "ergens" konden treffen besloten we een dag of 4 samen door te brengen. De plaatsen Natchez en New Orleans zullen we dan ook samen met hun bezoeken en daar verheugen we ons erg op. Update: we treffen Vicky en Dan al in Memphis !

Kortom: het lijkt een afwisselende reis te worden met behoorlijke afstanden maar ook rust momenten.

We hebben er zin in !!!!


Kaartje


In 2014 heb ik tegen Erik gezegd dat ik eens een reis wil plannen waarbij we wat meer rust in de reis hebben. Met andere woorden minder lange afstanden.

Dit jaar bezoeken we een behoorlijk aantal staten, gevolg: we rijden nog meer dan vorig jaar.

Op onderstaand kaartje zien jullie welk gebied we gaan bezoeken! 


En voor de niet USA kenners, een uitgezoomd kaartje:




PS: net als ieder jaar: klik op het kaartje/de foto's en ze worden groter !

De dag voor vertrek


Een regenachtige rit naar Ratingen/Düsseldorf.

Aangezien we morgen al om 9.30 uur vanuit Düsseldorf naar Atlanta vliegen hebben we er, net als vorig jaar, voor gekozen om een overnachting in de buurt van de luchthaven te boeken.
Dit jaar logeren wij in het Relaxa hotel in Düsseldorf/Ratingen. We kunnen de auto hier 3 weken laten staan en worden met een shuttle naar de luchthaven gebracht.

Zo'n overnachting zorgt ervoor dat onze reisdag iets minder lang wordt maar vooral een wat rustiger begin van de dag. We hoeven nu niet voor dag en dauw op om 3 uur voor vertrek op de luchthaven te zijn.


Rond 6.30 uur waren we vandaag wakker. Net als iedere vrije dag hebben we in bed lekker een kop koffie gedronken, het nieuws gekeken en onze e-mail gecheckt. 

Na het ontbijt en het douchen hebben we de rest van onze spullen ingepakt waarbij toch wel weer twijfel was: nemen we nog een trui mee? hebben we een jas nodig? die broek zit eigenlijk niet lekker? Ongetwijfeld herkenbaar voor een aantal van jullie ! 

Om 9.20 uur dacht ik: ik ga eens online inchecken en zoals ik al had gedacht, ging dat natuurlijk nog niet, ik was 10 minuten te vroeg, ha ha.  Na een kwartiertje gewacht te hebben zat ik er helemaal klaar voor en wat bleek: ik kon niet inchecken, grrrr, mijn creditcard moet bij de balie geswiped worden. Wat is dat nu weer ?? Uiteraard heb ik even met Delta gebeld en men vertelde mij dat dit voor binnenlandse vluchten heel normaal is, voor international vluchten is het zeer uitzonderlijk, dat hebben wij weer !!

Maar goed, niet getreurd, we zijn morgen normaal gesproken toch ruim op tijd op de luchthaven, doen we het daar. 

We zijn bij de kids en kleinkids gaan lunchen en daarna zijn we richting Düsseldorf gereden. Heel ouderwets met een printje van Google maps aangezien op onze TomTom de kaart van de USA is gedownload.
Het regende de hele rit waardoor deze langer duurde dan normaal gesproken. Gelukkig hadden we geen haast!

Na ingecheckt te zijn konden we de auto voor de komende 3 weken in de parkeergarage zetten.
Toen we op onze kamer kwamen bleek die gigantisch te zijn, echt geweldig!!
Op deze foto is nog niet eens de hele kamer te zien. In de hoek waar Erik stond (om de foto te maken) staat nog een 2 persoonsbank, een losse fauteuil en een salontafel, en nog een groot bureau met een 2e televisie, heerlijk.


We hebben alle spullen op de kamer gezet en zijn daarna aan de bar ons eerste borreltje van deze vakantie gaan drinken, heerlijk.


We besloten ook beneden in de bar te eten en dat smaakte heerlijk.



Fotowand in de bar: 
Nu zijn we terug op de kamer, het verslag typen, helaas hebben we weinig foto's van deze eerste "reis"dag.  Straks lekker douchen, nog een glaasje drinken en dan op tijd slapen.

Om 5 uur gaat de wekker, ons ontbijtje is voor 5.45 gereserveerd en om 6.15 uur is de taxi besteld die ons naar de luchthaven brengt.




17.9 Düsseldorf - Atlanta

Gereden afstand: 0 km (we hebben gevlogen)

Delta 25 van Düsseldorf naar Atlanta, Georgia
Vertrek om 9.30 uur
Aankomst om 13.30 uur (plaatselijke tijd).

Het tijdverschil met Georgia is 6 uur (het is er 6 uur vroeger).

We logeren de komende 3 nachten in Hampton Inn Perimeter Center  
---------------------


Een lange maar prima vlucht!

Na een ietwat onrustige nacht waren we om 4 uur wakker, oeps, een beetje te vroeg.
We hebben koffie gemaakt, gedoucht, de laatste spullen ingepakt en zijn naar beneden gegaan voor het simpele ontbijtje. Simpel is hierbij het key woord. Een mandje met croissants en een kop koffie. Gelukkig dat dit duidelijk op de website vermeld stond dus we waren voorbereid. Overigens hadden we toch geen tijd voor een uitgebreid ontbijt. 

We hebben de koffers naar beneden gehaald en bij het uitchecken (en betalen van de overnachting, onze consumpties en het lekkere eten) bleek onze taxi al voor de deur te staan, prima geregeld bij het Relaxa hotel! 

Het inchecken en inleveren van de koffers ging heerlijk snel. Als we vanaf Düsseldorf vliegen is het traditie om bij Starbucks te beginnen. Je zit daar heerlijk ontspannen!  Ik koos de Spice Pumpkin Latte en Erik een cappuchino.  We hebben onze e-mail nog even gecheckt en onze vriend René heeft een groepsapp  gemaakt en met hem hebben we een beetje zitten ouwehoeren (via de app dan wel te verstaan).


Na de security check (die niet veel voorstelde) hebben we even in de winkels gekeken maar we hebben niets gekocht. Erik heeft wel nog een broodje met omelet gegeten en al snel konden we boarden.

Prima plekken, lekker met z'n tweeën naast elkaar.
Na het opstijgen zaten we al gelijk met turbulentie, OMG, ik werd gelijk misselijk, keek of het welbekende zakje aanwezig was, (voor het geval dat) en dacht: dit is de laatste keer dat ik ga vliegen, écht, ik dacht het !  Gelukkig stopte dit na een minuut of 20 en ik was zoooo blij !


We werden goed verzorgd door de moekes van Delta, het eten was niet écht slecht (de curry chicken was best lekker) en ze kwamen ontzettend vaak langs met drinken. Ik heb een paar films gekeken en wat gelezen, Erik heeft een beetje geslapen. 

Na 9 uur en 15 minuten zijn we in Atlanta geland en na wat onduidelijkheden bij Immigrations, waarbij we "geholpen" werden door een mega onvriendelijke man mochten we dan eindelijk binnen, so much for Southern hospitality. 

De shuttle bus bracht ons naar Alamo en na vriendelijk iedere aangeboden upgrade geweigerd te hebben reden we de parkeergarage uit in een GMC Terrain auto.



We werden vriendelijk begroet door de dames van het Hampton Inn hotel en de kamer is prima. Lekker een ijskast op de kamer en natuurlijk een koffieapparaat voor de koffie morgenvroeg.
Het statief, de monopod, de wandelstokken en wandelschoenen liggen al los in de auto waardoor de koffers al minder zwaar zijn. We zijn naar Walmart gereden en hebben de eerste levensbehoeften gehaald (t.w. bier, wijn, chips, water, cola en een koelbox).

Een mooi gebouw vlakbij ons hotel.


We hadden alle twee geen zin en/of energie om nog in een restaurant te gaan eten en hebben snel een vette hap bij McDonald's gehaald. 

Jammer want er zijn heel veel leuke restaurants in de buurt. The Cheesecake Factory, PF Chang's, Olive Garden, Chili's, genoeg keuze. In de buurt wil zeggen op ca. 10 minuten van ons hotel maar het verkeer is hier rampzalig; gelukkig hadden we dat al op internet gelezen dus daar waren we op voorbereid. Er stonden op diverse plekken politiemannen het verkeer te regelen, terwijl de verkeerslichten het gewoon deden.

De drukte valt op onderstaande foto nog mee, op de binnenwegen was het nog veel drukker, daar konden we echter geen foto van maken. 


Nu zijn we terug op de kamer, ik ben al lekker gedoucht en ben het verslag aan het typen. Erik zal zo de foto's toevoegen. 

Of we morgen het verkeer richting de stad gaan trotseren...........ik denk het wel. 

Morgenavond gaan we in ieder geval bij de Cheesecake Factory eten, die heb ik al zien liggen toen we in de file langsreden...................

It's good to be back in the States !!


PS: alle foto's zijn met onze mobiel genomen.
 

18.9 Atlanta

Hotel: Hampton Inn Perimeter Center 

Vandaag brachten een bezoekje aan Atlanta.
Er zijn niet zo heel veel dingen die we in Atlanta wilde zien.

CNN studio tour
World of Coca Cola
Centennial Olympic Park

--------------------------


We hebben heerlijk geslapen in onze prima Hampton Inn kamer! 

Om 3.30 uur waren we klaar wakker, geen probleem. Koffie in bed, een stukje ontbijtkoek erbij en lekker alle leuke reacties op zowel ons blog als Facebook bekeken. Dank jullie wel daarvoor !
Het programma van vandaag werd besproken. We besloten om om 6 uur te gaan ontbijten wat makkelijk te doen is als je om 3.30 uur wakker bent, ha ha.  

Het ontbijt was heerlijk! Ik heb een wafel gebakken en die belegd met.......slagroom, verse bramen, frambozen en bosbessen, zooo lekker! 
Erik had een gevulde omelet met toebehoren. 
Er waren nog muffins, bagels, stukjes cake, nog meer vers fruit, noten, serial, te veel om op te noemen, heerlijk!


In het donker reden we naar Atlanta en de drukte viel toen nog mee:





Rond 7 uur parkeerden we de auto in de parkeergarage van World of Coca Cola. We hebben een gedeelte van het Centennial Olympic Park bekeken. We hebben er gefotografeerd, dat was op zich al een uitdaging aangezien het licht continue veranderde, het werd dag !



Met Dr.John Pemberton, de uitvinder van de Coca Cola (1886).




Helaas was een gedeelte van het park afgesloten. Het is 20 jaar geleden dat de Olympische zomer spelen in Atlanta werden gehouden en dat werd in het park gevierd. We hebben een uurtje door downtown Atlanta gelopen en uiteraard weer veel foto's gemaakt.



Helaas, de dames van Hooters sliepen nog (schrijft Erik !)
Muurschildering
Om ca. 8.30 uur waren wij in het indrukwekkende CNN gebouw, we hebben een kop koffie bij Starbucks gedronken en om 9 uur konden we mee met de eerste rondleiding. In eerste instantie dachten we dat we maar met een klein groepje waren maar wat bleek, een hele buslading bejaarden ging mee. Laat het me voorzichtig zeggen: het duurde lang voordat we van de ene ruimte naar de andere liepen, ha ha !

De rondleiding was interessant en indrukwekkend. Het lijkt me vreselijk als je bij CNN werkt en continue bekeken wordt door honderden toeristen per dag. Volgens onze gids Chris vinden de meeste medewerkers dit echter geen probleem.

 Kijkje in de studio van HLN (HeadLineNews) een zusteronderneming van CNN


Na de rondleiding hebben we nog even met een man van de security gesproken over het besloten feest in het park. Een énige man die ons nog allerlei restaurant tips gaf.


Bij World of Coca Cola hebben nog wat foto's gemaakt.





Om in de souvenirwinkel te mogen werden ook daar, net als bij CNN, onze tassen gecontroleerd en moesten we door een detectie poortje. Wij vonden het maar erg overdreven!

Wat ons betreft hadden we genoeg gezien in en van Atlanta. Ongetwijfeld is er veel meer te zien maar onze to-see-list was klaar. 

Op weg naar het hotel hebben we nog wat Halloween spullen voor onze kleinkids gekocht en hebben we op een terras een heerlijk broodje gegeten. 

Toen was het tijd voor de pool. Het water was ijskoud maar heel verkwikkend! We hebben lekker wat in de zon gelegen, wat gezwommen, wat gelezen in de schaduw, heerlijk een middag relaxen.


19.9 Amicalola Falls State Park + The Appalachian Trail

Een heerlijke dag in de natuur!

Na wederom een heerlijk ontbijt zijn we al vroeg naar Amicalola Falls State Park gereden. Een rit van ongeveer een uur.

  
Jaren geleden heb ik op advies van mijn collega Jan-Willem het boek "A walk in the woods" van Bill Bryson gelezen. Dit boek is zo grappig! Ik heb hele stukken voorgelezen aan Erik, geweldig. Het boek beschrijft hoe 2 mannen (op leeftijd) de Appalachian Trail gaan lopen.

Vanuit Amicalola Falls State Park start The Appalachian Approach Trail, het begin/einde van de Appalachian Trail.

The Appalachian Trail is een 3500 km (2175 mijl) lang, afgebakend lange afstand wandelpad door de Appalachen in het oosten van de Verenigde Staten. 
Deze tocht start bij Springer Mountain in Georgia en eindigt in de staat Maine (of visa versa).

Maar first things first. Na de entree betaald te hebben in het visitor center zijn we naar een uitkijkpost gereden. Na een korte wandeling zagen we de onderkant van de waterval, mooi !!!


Daarna zijn we een stukje verder gereden naar de bovenkant van de falls. We hadden natuurlijk ook de 425 trappen kunnen lopen maar dat ging ons een beetje te ver.


Bij de Amicalola Falls Lodge hebben we lekker een kop koffie gedronken en van het uitzicht genoten. Daarna hebben we een korte wandeling gemaakt, die was mooi maar een beetje te kort.

Autowrak in het bos

We zijn weer teruggereden naar het Visitor Center. Erik had vandaag zijn Arizona t-shirt aan en jullie willen niet weten hoeveel mensen hem gevraagd hebben of hij uit Arizona komt. Zo leuk om dan de reacties te zien als we zeggen dat we uit Nederland komen.

We besloten de wandeling naar de Reflection Pool te maken maar eerst moest een foto gemaakt worden aan de achterkant van het Visitor Center. Hier start  namelijk de Appalachian Approach Trail, zeg maar de weg richting de Appalachian Trail. Daarna hebben we een stukje van deze Approach Trail gelopen tot aan de Reflection Pool.


Hier zagen we een rups. Niets bijzonders zullen jullie denken maar onderweg zagen we continue een soort van spinnewebben. Het lijkt wel of die zijn gemaakt rondom verdorde bladeren, heel apart om te zien. In 2007 hebben we dit ook al langs de Blue Ridge Parkway gezien.

De rups in kwestie
Één van de vele spinnewebben in de bomen
De waterschildpad, vaste bewoner van Reflection Lake


We hebben de wandeling " Creek Trail"  terug genomen richting auto. Op een picknickplek hebben we lekker geluncht met appels, bananen, chips, cashewnoten en twix (heeeel gezond).

Op afstand werden we in de gaten gehouden door deze 'squirrel' die hoopte een paar restant kruimels

's Ochtends hadden we een print gekregen met de beschrijving hoe we bij de officiele start van de Appalachian Trail, de top van Springer Mountain,  konden komen. Een route van 25 mijl over gewone verharde weg en daarna nog een stuk van 6,5 mijl over een gravel weg. Ja, je moet er iets over hebben om een specifieke foto te maken, ha ha ha.



Nadat we de onverharde weg hadden gereden moesten we nog bijna 1 mijl wandelen, bergop over allerlei dikke keien, boomstronken en wortels maar het we vonden het zeer de moeite waard.
Er waren veel wandelaars die speciaal voor de plaquette van de start (en eigenlijk ook de finish als je in Maine begint) te fotograferen.

plaquette van de Appalachian Trail bovenop Springer Mountain



 Het verstopte logboek voor wandelaars van de Appalachian trail. Hier kun je je ervaringen in opschrijven.


We hebben even met een paar andere wandelaars gekletst en daarna teruggelopen en 1.30 uur teruggereden naar ons hotel.
Onderweg naar huis kwamen we nog deze 'hillbilly cabin' tegen...


Het was een heerlijke dag in de natuur.


PS: de film 'A walk in the woods' met Robert Redford en Nick Nolte is uit, die wil ik uiteraard graag zien.



20.9 Atlanta - Memphis

Onze reisdag richting The King: vier staten voor de prijs van één !

Hotel: Days Inn Memphis at Graceland

Picture this:
- een zwembad in de vorm van een gitaar.
- 24/7 Elvis muziek in de openbare ruimten
- in elke kamer hangen diverse Elvis foto's.

Hoe kitsch wil je het hebben :-)



Gisteren hebben we heerlijk gegeten bij PF Chang's. We zaten lekker buiten op het terras met uitzicht op een klein meer met fontein. Helaas was onze ober zo druk dat hij wel 3 x heeft gezegd dat hij binnen 2 minuten bij ons zou zijn om een foto van ons te maken. Toen hij eindelijk tijd had was het donker! Nou, dan niet. In 2008 hebben wij in Califonië één keer een maaltijd gegeten van PF Chang's, dat was take out en dat was ons heel goed bevallen. Om de een of andere wazige reden hebben we daarna nooit meer voor deze keten gekozen, tot gisteren. Een blijver !

Dan wil ik het nog even hebben over de herfst. "De Herfst" zullen jullie wel denken. Nou ja, het zit zo. Mensen die mij kennen weten dat dat mijn lievelingsseizoen is. In de zomer kan ik me al verheugen op de herfst. Ik weet het, voor zomer liefhebbers is dit een beetje eng maar het is echt zo. 

Tot nu toe hebben we nog niet veel herfstkleuren gezien. Gisteren uiteraard die rupsspinnenwebben maar nog heel weinig mooie gele, oranje of rode bladeren. Vandaag kwam daar een klein beetje verandering in, hier en daar waren al wat andere kleuren dan groen zichtbaar, heerlijk ! Ik heb goede hoop dat we aan het einde van onze rondreis in de Smoky Mountains nog wat meer kleur zullen zien.

Maar nu naar vandaag: lekker geslapen en wederom vroeg wakker. Op zich geen probleem want we wilden op tijd on the road. We hebben weer heerlijk gegeten. Vandaag was er vers gebakken spek met omelet gevuld met kaas. Uiteraard weer alle andere dingen; ik zal die lekkere wafel met slagroom en fruit missen.

In no time hadden we onze koffers weer netjes in de auto geordend. Koelboxje gevuld en we waren er klaar voor. Maar......de rekening klopte niet !!  Ik had een kamer met king bed geboekt en bij het inchecken konden we nog voor een 2 queen kiezen. Dat hebben we gedaan. Jaaa, we hebben het nog steeds ontzettend fijn samen maar vooral de eerste nachten in de USA vinden wij het heerlijk om een "eigen" bed te hebben.  Ik wist dat de 2 queen kamer duurder was maar bij het inchecken werd mij bevestigd dat we deze kamer aan dezelfde prijs konden krijgen. Maar bij het uitchecken bleek de kamer 10 dollar per nacht duurder te zijn dan geboekt. Daar ging ik uiteraard niet mee akkoord en na mijn klacht geuit te hebben werd 30 dollar van de rekening gehaald ! 
 
Eindelijk konden we vertrekken; we hadden een lange rit voor de boeg. Vandaag zouden we in vier staten zijn. We vertrokken uiteraard uit Georgia, reden door Alabama en Missisippi om uiteindelijk in Tennessee uit te komen! 

Overigens ging de klok een uur achteruit toen we de grens met Alabama passeerden.




De route was best mooi, ik weet dat dat niet erg enthousiast klinkt. Het is hier allemaal niet zo spectaculair mooi als het  Zuidwesten of Noordwesten maar absoluut mooi. Grote brede wegen met weinig verkeer, heerlijk!

 Birmingham, Alabama

Onderweg hebben we voor de eerste keer getankt en in Jasper besloten we een broodje te gaan eten bij Subway, ons eerste broodje Subway van deze vakantie.  Maar eerst wilden we (lees: ik) naar de Cracker Barrel. Erik vind het eten daar niet zo lekker maar ik wil altijd even in de gezellige winkel rondneuzen. Niet Erik's ding dus die ging buiten wat foto's maken van enorme trucks die op de parkeerplaats van het tankstation stonden. Zo heb ik lekker op mijn gemak in de winkel kunnen rondneuzen. Ik had verwacht veel Thanksgiving/Halloween spullen te zien, die waren er ook. Maar er waren ook al Kerstspulletjes. Helemaal leuk!!! Ik heb een paar kleine dingen gekocht die verpakt werden in een enorme papieren tas dus niet dat jullie je zorgen maken of alles in het koffer past !


 
Daarna hebben we Bram (onze Tomtom) gevraagd ons naar Tupelo, Mississippi te brengen. Daar is The King geboren en daar was Erik nog nooit geweest. Voor die 2 mensen die misschien niet weten wie we bedoelen: Elvis Presley. We hebben even rondgelopen en wat foto's gemaakt, wel leuk om even te zien. Uiteraard hadden we dit al gezien tijdens een van de uitzendingen van Nick en Simon in de USA.

Standbeeld van een 14-jarige Elvis

zijn geboortehuis

Daarna ging het richting ons hotel in Memphis.

Pfff, gelukkig was het weegstation gesloten:


Toen we het hotel naderden ging mijn stemming met stip omlaag, wat een armoede allemaal, vreselijk! Oude, vervallen huizen/appartementen, veel rommel op straat, vieze gebouwtjes waar ooit een winkel/restaurant in had gezeten, kortom troep! Wel veel grote winkels zoals Walmart, Walgreens, CVS, Dollar Tree en heel veel fastfood restaurants. 

Het hotel is zoals verwacht, Elvis, Elvis en nog eens Elvis. Erik vind het helemaal geweldig en heeft god weet hoeveel foto's gemaakt. De kamer is groot met een ijskast, magnetron (die we niet gebruiken), een kluisje en koffie/thee faciliteiten. Ruim voldoende dus (maar het is geen Hampton Inn!).

impressie van de receptie

We zijn even naar de Elvis souvenirs winkels gelopen die op 2 minuten loopafstand (écht waar) van ons hotel liggen. Graceland ligt tegenover deze winkels dus dit is echt de Elvis-place-to-be.


Morgen proberen we de eerste tour te pakken. Mocht het ontbijt in het hotel tegenvallen gaan we eerst ontbijten bij IHOP en pakken we een tour later.
Jullie horen het morgen !!